þveginn

Old Norse

Participle

þveginn

  1. past participle of þvá

Declension

Strong declension of þveginn
singular masculine feminine neuter
nominative þveginn þvegin þvegit
accusative þveginn þvegna þvegit
dative þvegnum þveginni þvegnu
genitive þvegins þveginnar þvegins
plural masculine feminine neuter
nominative þvegnir þvegnar þvegin
accusative þvegna þvegnar þvegin
dative þvegnum þvegnum þvegnum
genitive þveginna þveginna þveginna
Weak declension of þveginn
singular masculine feminine neuter
nominative þvegni þvegna þvegna
accusative þvegna þvegnu þvegna
dative þvegna þvegnu þvegna
genitive þvegna þvegnu þvegna
plural masculine feminine neuter
nominative þvegnu þvegnu þvegnu
accusative þvegnu þvegnu þvegnu
dative þvegnum þvegnum þvegnum
genitive þvegnu þvegnu þvegnu

Descendants

  • Icelandic: þveginn
  • Swedish: tvagen
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.