ċċita

Maltese

Etymology

Borrowed from Italian citare.

Pronunciation

  • IPA(key): /(ɪ)tˈt͡ʃiː.ta/

Verb

ċċita (imperfect jiċċita, past participle ċċitat or ċitat, verbal noun ċċitar or ċitar)

  1. to quote, to cite

Conjugation

Conjugation of ċċita (i-type unadapted loan)
positive forms
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
perfect m ċċitajt ċċitajt ċċita ċċitajna ċċitajtu ċċitaw
f ċċitat
imperfect m niċċita tiċċita jiċċita niċċitaw tiċċitaw jiċċitaw
f tiċċita
imperative ċċita ċċitaw
negative forms
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
perfect m ċċitajtx ċċitajtx ċċita ċċitajniex ċċitajtux ċċitawx
f ċċitatx
imperfect m niċċitax tiċċitax jiċċitax niċċitawx tiċċitawx jiċċitawx
f tiċċitax
imperative tiċċitax tiċċitawx