čaršija
Serbo-Croatian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish چارشی (çarşı), from Persian چارسو (čârsu). First attested in the 19th century.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /t͡ʃǎrʃija/
- Hyphenation: čar‧ši‧ja
- Rhymes: -ija
Noun
čàršija f (Cyrillic spelling ча̀ршија)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | čaršija | čaršije |
| genitive | čaršije | čaršija |
| dative | čaršiji | čaršijama |
| accusative | čaršiju | čaršije |
| vocative | čaršijo | čaršije |
| locative | čaršiji | čaršijama |
| instrumental | čaršijom | čaršijama |
References
- ^ Matasović, Ranko (2016) “čaršija”, in Dunja Brozović Rončević, Dubravka Ivšić Majić, Tijmen Pronk, editors, Etimološki rječnik hrvatskoga jezika [Etymological dictionary of the Croatian language] (in Serbo-Croatian), volumes I: A—Nj, Zagreb: Institut za hrvatski jezik i jezikoslovlje, page 121