česen
See also: cesen
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈt͡ʃɛsɛn]
Noun
česen n
- genitive plural of česno
Serbo-Croatian
Noun
česen m inan (Cyrillic spelling чесен)
Further reading
- Neweklowsky, Gerhard (2010) “česen”, in Jezik Gradišćanskih Hrvatov [Language of the Burgenland Croats] (in Serbo-Croatian and German), Trajštof (Trausdorf an der Wulka): Znanstv. inst. gradišćanskih hrvatov, →ISBN, page 57
Slovene
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *česnъ (“garlic”).
Pronunciation
- IPA(key): /t͡ʃɛ̀ːsən/
Noun
čésən m inan
Declension
| Masculine inan., hard o-stem | ||
|---|---|---|
| nominative | čêsen | |
| genitive | čêsna | |
| singular | ||
| nominative (imenovȃlnik) |
čêsen | |
| genitive (rodȋlnik) |
čêsna | |
| dative (dajȃlnik) |
čêsnu | |
| accusative (tožȋlnik) |
čêsen | |
| locative (mẹ̑stnik) |
čêsnu | |
| instrumental (orọ̑dnik) |
čêsnom | |