İffet

See also: iffet

Turkish

Etymology

From Arabic عِفَّةْ (ʕiffat, decency).

Pronunciation

  • IPA(key): [iffet]
  • Hyphenation: İf‧fet

Proper noun

İffet

  1. a female given name

Declension

Declension of İffet
singular plural
nominative İffet İffetler / İffet'ler
accusative İffet'i İffetleri / İffet'leri
dative İffet'e İffetlere / İffet'lere
locative İffet'te İffetlerde / İffet'lerde
ablative İffet'ten İffetlerden / İffet'lerden
genitive İffet'in İffetlerin / İffet'lerin
Possessive forms of İffet
singular plural
benim (my) İffet'im İffetlerim
İffet'lerim
senin (your) İffet'in İffetlerin
İffet'lerin
onun (his/her/its) İffet'i İffetleri
İffet'leri
bizim (our) İffet'imiz İffetlerimiz
İffet'lerimiz
sizin (your) İffet'iniz İffetleriniz
İffet'leriniz
onların (their) İffet'i
İffetleri
İffet'leri
İffetleri
İffet'leri