İmranlı
Turkish
Etymology
From İmran + -lı
Proper noun
İmranlı
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | İmranlı | İmranlılar / İmranlı'lar |
| accusative | İmranlı'yı | İmranlıları / İmranlı'ları |
| dative | İmranlı'ya | İmranlılara / İmranlı'lara |
| locative | İmranlı'da | İmranlılarda / İmranlı'larda |
| ablative | İmranlı'dan | İmranlılardan / İmranlı'lardan |
| genitive | İmranlı'nın | İmranlıların / İmranlı'ların |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | İmranlı'm | İmranlılarım İmranlı'larım |
| senin (your) | İmranlı'n | İmranlıların İmranlı'ların |
| onun (his/her/its) | İmranlı'sı | İmranlıları İmranlı'ları |
| bizim (our) | İmranlı'mız | İmranlılarımız İmranlı'larımız |
| sizin (your) | İmranlı'nız | İmranlılarınız İmranlı'larınız |
| onların (their) | İmranlı'sı İmranlıları İmranlı'ları |
İmranlıları İmranlı'ları |
Derived terms
- İmranlılı