İskenderun

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish إسكندرون (İskenderūn), from Arabic الْإِسْكَنْدَرُون (al-ʔiskandarūn), from Ancient Greek Ἀλεξάνδρεια (Alexándreia)

Pronunciation

  • IPA(key): [is.cɛn.dɛˈɾun]

Proper noun

İskenderun

  1. Iskenderun (a city and district of Hatay Province, Turkey)

Declension

Declension of İskenderun
singular plural
nominative İskenderun İskenderunlar / İskenderun'lar
accusative İskenderun'u İskenderunları / İskenderun'ları
dative İskenderun'a İskenderunlara / İskenderun'lara
locative İskenderun'da İskenderunlarda / İskenderun'larda
ablative İskenderun'dan İskenderunlardan / İskenderun'lardan
genitive İskenderun'un İskenderunların / İskenderun'ların
Possessive forms of İskenderun
singular plural
benim (my) İskenderun'um İskenderunlarım
İskenderun'larım
senin (your) İskenderun'un İskenderunların
İskenderun'ların
onun (his/her/its) İskenderun'u İskenderunları
İskenderun'ları
bizim (our) İskenderun'umuz İskenderunlarımız
İskenderun'larımız
sizin (your) İskenderun'unuz İskenderunlarınız
İskenderun'larınız
onların (their) İskenderun'u
İskenderunları
İskenderun'ları
İskenderunları
İskenderun'ları

Derived terms

  • İskenderunlu