İspanyolca
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish اسپانیولجه (İspanyolca). By surface analysis, İspanyol (“Spanish”) + -ca.
Pronunciation
- IPA(key): /ispaɲoɫˈdʒa/
Proper noun
İspanyolca
- Spanish (language)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | İspanyolca | — |
| definite accusative | İspanyolcayı | — |
| dative | İspanyolcaya | — |
| locative | İspanyolcada | — |
| ablative | İspanyolcadan | — |
| genitive | İspanyolcanın | — |
Further reading
- “İspanyolca”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu