Turkish
Noun
ısırma (definite accusative ısırmayı, plural ısırmalar)
- verbal noun of ısırmak: biting
Declension
Declension of ısırma
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ısırma
|
ısırmalar
|
| definite accusative
|
ısırmayı
|
ısırmaları
|
| dative
|
ısırmaya
|
ısırmalara
|
| locative
|
ısırmada
|
ısırmalarda
|
| ablative
|
ısırmadan
|
ısırmalardan
|
| genitive
|
ısırmanın
|
ısırmaların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ısırmam
|
ısırmalarım
|
| 2nd singular
|
ısırman
|
ısırmaların
|
| 3rd singular
|
ısırması
|
ısırmaları
|
| 1st plural
|
ısırmamız
|
ısırmalarımız
|
| 2nd plural
|
ısırmanız
|
ısırmalarınız
|
| 3rd plural
|
ısırmaları
|
ısırmaları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ısırmamı
|
ısırmalarımı
|
| 2nd singular
|
ısırmanı
|
ısırmalarını
|
| 3rd singular
|
ısırmasını
|
ısırmalarını
|
| 1st plural
|
ısırmamızı
|
ısırmalarımızı
|
| 2nd plural
|
ısırmanızı
|
ısırmalarınızı
|
| 3rd plural
|
ısırmalarını
|
ısırmalarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ısırmama
|
ısırmalarıma
|
| 2nd singular
|
ısırmana
|
ısırmalarına
|
| 3rd singular
|
ısırmasına
|
ısırmalarına
|
| 1st plural
|
ısırmamıza
|
ısırmalarımıza
|
| 2nd plural
|
ısırmanıza
|
ısırmalarınıza
|
| 3rd plural
|
ısırmalarına
|
ısırmalarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ısırmamda
|
ısırmalarımda
|
| 2nd singular
|
ısırmanda
|
ısırmalarında
|
| 3rd singular
|
ısırmasında
|
ısırmalarında
|
| 1st plural
|
ısırmamızda
|
ısırmalarımızda
|
| 2nd plural
|
ısırmanızda
|
ısırmalarınızda
|
| 3rd plural
|
ısırmalarında
|
ısırmalarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ısırmamdan
|
ısırmalarımdan
|
| 2nd singular
|
ısırmandan
|
ısırmalarından
|
| 3rd singular
|
ısırmasından
|
ısırmalarından
|
| 1st plural
|
ısırmamızdan
|
ısırmalarımızdan
|
| 2nd plural
|
ısırmanızdan
|
ısırmalarınızdan
|
| 3rd plural
|
ısırmalarından
|
ısırmalarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ısırmamın
|
ısırmalarımın
|
| 2nd singular
|
ısırmanın
|
ısırmalarının
|
| 3rd singular
|
ısırmasının
|
ısırmalarının
|
| 1st plural
|
ısırmamızın
|
ısırmalarımızın
|
| 2nd plural
|
ısırmanızın
|
ısırmalarınızın
|
| 3rd plural
|
ısırmalarının
|
ısırmalarının
|
|
Verb
ısırma
- second-person singular negative imperative of ısırmak
Further reading
- “ısırma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu