ıslahat
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish اصلاحات, from Arabic إِصْلَاحَات (ʔiṣlāḥāt).
Noun
ıslahat (definite accusative ıslahatı, plural ıslahatlar)
- reform; improvement
- (archaic) revamp
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ıslahat | ıslahatlar |
| definite accusative | ıslahatı | ıslahatları |
| dative | ıslahata | ıslahatlara |
| locative | ıslahatta | ıslahatlarda |
| ablative | ıslahattan | ıslahatlardan |
| genitive | ıslahatın | ıslahatların |