ıslahat

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اصلاحات, from Arabic إِصْلَاحَات (ʔiṣlāḥāt).

Noun

ıslahat (definite accusative ıslahatı, plural ıslahatlar)

  1. reform; improvement
  2. (archaic) revamp

Declension

Declension of ıslahat
singular plural
nominative ıslahat ıslahatlar
definite accusative ıslahatı ıslahatları
dative ıslahata ıslahatlara
locative ıslahatta ıslahatlarda
ablative ıslahattan ıslahatlardan
genitive ıslahatın ıslahatların