ķīmiķe

See also: ķīmiķē

Latvian

Etymology

From ķīmiķis (chemist) +‎ -e (fem.).

Pronunciation

Noun

ķīmiķe f (5th declension, masculine form: ķīmiķis)

  1. (female) chemist (a specialist in chemistry)

Declension

Declension of ķīmiķe (5th declension)
singular plural
nominative ķīmiķe ķīmiķes
genitive ķīmiķes ķīmiķu
dative ķīmiķei ķīmiķēm
accusative ķīmiķi ķīmiķes
instrumental ķīmiķi ķīmiķēm
locative ķīmiķē ķīmiķēs
vocative ķīmiķe ķīmiķes