łapownik

Polish

Etymology

From łapa +‎ -ownik.

Pronunciation

  • IPA(key): /waˈpɔv.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɲik
  • Syllabification: ła‧pow‧nik

Noun

łapownik m pers

  1. bribetaker (person who takes bribes)
    Synonym: łapówkarz

Declension

Declension of łapownik
singular plural
nominative łapownik łapownicy/łapowniki (deprecative)
genitive łapownika łapowników
dative łapownikowi łapownikom
accusative łapownika łapowników
instrumental łapownikiem łapownikami
locative łapowniku łapownikach
vocative łapowniku łapownicy

Derived terms

nouns
nouns

Further reading

  • łapownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • łapownik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.