łatwy
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish łacwy, łacny, from dialectal Proto-Slavic *latvъ, *laťvъ, *laťьnъ, from *latiti (“to catch, seize”), probably from a formation related to Proto-Indo-European *leh₂- (“to be hidden, concealed”). The adjective may have originally meant "capable of being caught without difficulty", whence a semantic shift to "easy, simple".[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwa.tfɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -atfɘ
- Syllabification: ła‧twy
Adjective
łatwy (comparative łatwiejszy, superlative najłatwiejszy, derived adverb łatwo)
Declension
Declension of łatwy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | łatwy | łatwa | łatwe | łatwi | łatwe | |
| genitive | łatwego | łatwej | łatwego | łatwych | ||
| dative | łatwemu | łatwej | łatwemu | łatwym | ||
| accusative | łatwego | łatwy | łatwą | łatwe | łatwych | łatwe |
| instrumental | łatwym | łatwą | łatwym | łatwymi | ||
| locative | łatwym | łatwej | łatwym | łatwych | ||
Derived terms
References
- ^ Boryś, Wiesław (2005) “łatwy”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN, page 297
Further reading
- łatwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- łatwy in Polish dictionaries at PWN
- Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “łatwy”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN