ősember
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈøːʃɛmbɛr]
- Hyphenation: ős‧em‧ber
Noun
ősember (plural ősemberek)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ősember | ősemberek |
| accusative | ősembert | ősembereket |
| dative | ősembernek | ősembereknek |
| instrumental | ősemberrel | ősemberekkel |
| causal-final | ősemberért | ősemberekért |
| translative | ősemberré | ősemberekké |
| terminative | ősemberig | ősemberekig |
| essive-formal | ősemberként | ősemberekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | ősemberben | ősemberekben |
| superessive | ősemberen | ősembereken |
| adessive | ősembernél | ősembereknél |
| illative | ősemberbe | ősemberekbe |
| sublative | ősemberre | ősemberekre |
| allative | ősemberhez | ősemberekhez |
| elative | ősemberből | ősemberekből |
| delative | ősemberről | ősemberekről |
| ablative | ősembertől | ősemberektől |
| non-attributive possessive – singular |
ősemberé | ősembereké |
| non-attributive possessive – plural |
ősemberéi | ősemberekéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | ősemberem | ősembereim |
| 2nd person sing. | ősembered | ősembereid |
| 3rd person sing. | ősembere | ősemberei |
| 1st person plural | ősemberünk | ősembereink |
| 2nd person plural | ősemberetek | ősembereitek |
| 3rd person plural | ősemberük | ősembereik |
Further reading
- ősember in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.