ścieg

Polish

Etymology

From dialectal Proto-Slavic *stegъ.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɕt͡ɕɛk/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛk
  • Syllabification: ścieg
  • Homophone: ściek

Noun

ścieg m inan

  1. stitch, pattern of sewing

Declension

Declension of ścieg
singular plural
nominative ścieg ściegi
genitive ściegu ściegów
dative ściegowi ściegom
accusative ścieg ściegi
instrumental ściegiem ściegami
locative ściegu ściegach
vocative ściegu ściegi
noun

Further reading

  • ścieg in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ścieg in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.