ślemię

Inherited from Proto-Slavic *selmę.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɕlʲɛmʲæ̃/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɕlʲɛmʲæ̃/

ślemię n

1. (architecture) beam forming the ridge of a roof

   Hypernyms: balka, stuholc

   • 1874 [1388], Monumenta Medii Aevi Historica res gestas Poloniae illustrantia. Pomniki Dziejowe Wieków Średnich do objaśnienia rzeczy polskich służące‎^[1], volume XV, page 70:

     Pro mercede Alberto molendinatori ibidem facienti portam et verticem eminentem super eam in horreo predicto et szlemnø (pro szlemyø) IIII scotos

     [Pro mercede Alberto molendinatori ibidem facienti portam et verticem eminentem super eam in horreo predicto et ślemię IIII scotos]

• Polish: ślemię

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “ślemię”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish ślemię.

• IPA^(key): (normal speech) /ˈɕlɛ.mjɛ/, (careful speech) /ˈɕlɛ.mjɛw̃/
• Rhymes: -ɛmjɛw̃
• Syllabification: śle‧mię

ślemię n

1. (architecture) transom

   Hypernym: belka

• ślemię in Polish dictionaries at PWN
• Brückner, Aleksander (1927) “ślemię”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna