śmiech

See also: smiech, Smiech, smiéch, and Śmiech

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish śmiech, from Proto-Slavic *směxъ.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɕmjɛx/
  • Audio 1:(file)
  • Audio 2:(file)
  • Rhymes: -ɛx
  • Syllabification: śmiech
  • Homophone: Śmiech

Noun

śmiech m inan

  1. laughter
  2. laugh

Declension

Declension of śmiech
singular plural
nominative śmiech śmiechy
genitive śmiechu śmiechów
dative śmiechowi śmiechom
accusative śmiech śmiechy
instrumental śmiechem śmiechami
locative śmiechu śmiechach
vocative śmiechu śmiechy

Derived terms

adjectives
adverb
noun
verb

Further reading

  • śmiech in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • śmiech in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.