śmignąć

Polish

From śmigać +‎ -nąć.

śmignąć pf (imperfective śmigać)

(intransitive) to zip, to zoom, to scoot
(intransitive) to quickly wave or move [with instrumental ‘something held in one's hand’]

Conjugation of *śmignąć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		śmignąć
future tense	1^st	śmignę			śmigniemy
	2^nd	śmigniesz			śmigniecie
	3^rd	śmignie			śmigną
	impersonal	śmignie się
past tense	1^st	śmignąłem, -(e)m śmignął	śmignęłam, -(e)m śmignęła	śmignęłom, -(e)m śmignęło	śmignęliśmy, -(e)śmy śmignęli	śmignęłyśmy, -(e)śmy śmignęły
	2^nd	śmignąłeś, -(e)ś śmignął	śmignęłaś, -(e)ś śmignęła	śmignęłoś, -(e)ś śmignęło	śmignęliście, -(e)ście śmignęli	śmignęłyście, -(e)ście śmignęły
	3^rd	śmignął	śmignęła	śmignęło	śmignęli	śmignęły
	impersonal	śmignięto
conditional	1^st	śmignąłbym, bym śmignął	śmignęłabym, bym śmignęła	śmignęłobym, bym śmignęło	śmignęlibyśmy, byśmy śmignęli	śmignęłybyśmy, byśmy śmignęły
	2^nd	śmignąłbyś, byś śmignął	śmignęłabyś, byś śmignęła	śmignęłobyś, byś śmignęło	śmignęlibyście, byście śmignęli	śmignęłybyście, byście śmignęły
	3^rd	śmignąłby, by śmignął	śmignęłaby, by śmignęła	śmignęłoby, by śmignęło	śmignęliby, by śmignęli	śmignęłyby, by śmignęły
	impersonal	śmignięto by
imperative	1^st	niech śmignę			śmignijmy
	2^nd	śmignij			śmignijcie
	3^rd	niech śmignie			niech śmigną
anterior adverbial participle		śmignąwszy
verbal noun		śmignięcie