śpiący

Polish

Etymology

From spać +‎ -ący.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɕpjɔn.t͡sɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnt͡sɘ
  • Syllabification: śpią‧cy

Adjective

śpiący (comparative bardziej śpiący, superlative najbardziej śpiący, no derived adverb)

  1. sleepy
    Synonym: senny

Declension

Declension of śpiący (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative śpiący śpiąca śpiące śpiący śpiące
genitive śpiącego śpiącej śpiącego śpiących
dative śpiącemu śpiącej śpiącemu śpiącym
accusative śpiącego śpiący śpiącą śpiące śpiących śpiące
instrumental śpiącym śpiącą śpiącym śpiącymi
locative śpiącym śpiącej śpiącym śpiących

Participle

śpiący (active adjectival)

  1. active adjectival participle of spać

Further reading

  • śpiący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • śpiący in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.