śpiewnik

Polish

Etymology

From śpiew +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɕpjɛv.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛvɲik
  • Syllabification: śpiew‧nik

Noun

śpiewnik m inan (diminutive śpiewniczek)

  1. songbook, tunebook

Declension

Declension of śpiewnik
singular plural
nominative śpiewnik śpiewniki
genitive śpiewnika śpiewników
dative śpiewnikowi śpiewnikom
accusative śpiewnik śpiewniki
instrumental śpiewnikiem śpiewnikami
locative śpiewniku śpiewnikach
vocative śpiewniku śpiewniki
adjective
adverb
  • śpiewnie
nouns

Further reading

  • śpiewnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • śpiewnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.