śródtytuł

Polish

Etymology

From śród- +‎ tytuł.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɕrutˈtɘ.tuw/
  • Rhymes: -ɘtuw
  • Syllabification: śród‧ty‧tuł

Noun

śródtytuł m inan

  1. subheading (any of the headings under which each of the main divisions of a subject may be subdivided)

Declension

Declension of śródtytuł
singular plural
nominative śródtytuł śródtytuły
genitive śródtytułu śródtytułów
dative śródtytułowi śródtytułom
accusative śródtytuł śródtytuły
instrumental śródtytułem śródtytułami
locative śródtytule śródtytułach
vocative śródtytule śródtytuły

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.