święcenie

See also: świecenie

Polish

Etymology

From święcić +‎ -enie.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɕfjɛnˈt͡sɛ.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: świę‧ce‧nie

Noun

święcenie n

  1. (uncountable) verbal noun of święcić
  2. (in the plural, Christianity) holy orders, ordination
    Synonym: sakrament święceń

Declension

Declension of święcenie
singular plural
nominative święcenie święcenia
genitive święcenia święceń
dative święceniu święceniom
accusative święcenie święcenia
instrumental święceniem święceniami
locative święceniu święceniach
vocative święcenie święcenia

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.