şövalye

Turkish

Alternative forms

  • şovalye

Etymology

From Ottoman Turkish شوالیه (şövalye), from French chevalier.

Pronunciation

  • IPA(key): /ʃø.val.je/
  • Hyphenation: şö‧val‧ye

Noun

şövalye (definite accusative şövalyeyi, plural şövalyeler)

  1. knight

Declension

Declension of şövalye
singular plural
nominative şövalye şövalyeler
definite accusative şövalyeyi şövalyeleri
dative şövalyeye şövalyelere
locative şövalyede şövalyelerde
ablative şövalyeden şövalyelerden
genitive şövalyenin şövalyelerin
Predicative forms
singular plural
1st singular şövalyeyim şövalyelerim
2nd singular şövalyesin şövalyelersin
3rd singular şövalye
şövalyedir 		şövalyeler
şövalyelerdir
1st plural şövalyeyiz şövalyeleriz
2nd plural şövalyesiniz şövalyelersiniz
3rd plural şövalyeler şövalyelerdir
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.