şaklaban
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish شاقلابان (şaklaban).
Pronunciation
- IPA(key): /ʃak.ɫaˈban/
Noun
şaklaban (definite accusative şaklabanı, plural şaklabanlar)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | şaklaban | şaklabanlar |
| definite accusative | şaklabanı | şaklabanları |
| dative | şaklabana | şaklabanlara |
| locative | şaklabanda | şaklabanlarda |
| ablative | şaklabandan | şaklabanlardan |
| genitive | şaklabanın | şaklabanların |
Derived terms
- şaklabanlık
Further reading
- “şaklaban”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Nişanyan, Sevan (2002–) “şaklaban”, in Nişanyan Sözlük
- Çağbayır, Yaşar (2007) “şaklaban”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4421a