şematet

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish شماتت (şematet), from Arabic شَمَاتَة (šamāta), doublet of şamata.

Pronunciation

  • IPA(key): /ʃe.maːtet/

Noun

şematet (definite accusative şemateti, uncountable)

  1. schadenfreude

Declension

Declension of şematet
singular plural
nominative şematet şematetler
definite accusative şemateti şematetleri
dative şematete şematetlere
locative şematette şematetlerde
ablative şematetten şematetlerden
genitive şematetin şematetlerin