źrenica
See also: zrenica and źrenicą
Old Polish
Alternative forms
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *zěnica.
Pronunciation
Noun
źrenica f
- (anatomy, attested in Lesser Poland) pupil
- 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter][1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 16, 9:
- Strzeszy me iaco zrzenicze oka (ut pupillam oculi)
- [Strzeży mie jako źrzenice oka (ut pupillam oculi)]
Descendants
- Polish: źrenica
References
- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “źrenica”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish źrenica.
Pronunciation
- IPA(key): /ʑrɛˈɲi.t͡sa/
Audio: (file) - Rhymes: -it͡sa
- Syllabification: źre‧ni‧ca
Noun
źrenica f
Declension
Declension of źrenica
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | źrenica | źrenice |
| genitive | źrenicy | źrenic |
| dative | źrenicy | źrenicom |
| accusative | źrenicę | źrenice |
| instrumental | źrenicą | źrenicami |
| locative | źrenicy | źrenicach |
| vocative | źrenico | źrenice |