źrzały

Inherited from Proto-Slavic *zьrělъ.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ʑr̝aɫiː/
• IPA^(key): (15^th CE) /ʑr̝aɫi/

źrzały

1. mature, ripe (ready for reaping or gathering)
   • 1930 [c. 1455], “Num”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], 13, 21:

     Bil czasz, gdis zrzale iagodi (praecoquae uvae) godzili syø zobacz

     [Był czas, gdyż [już] źrzałe jagody (praecoquae uvae) godziły się zobać]

• Polish: źrzały (obsolete)
• Silesian: zdrzały

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “(jrzały) źrzały”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN