żabię
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *žabę. By surface analysis, żaba + -ę. Cognate with Kashubian żabiã.
Pronunciation
- IPA(key): (normal speech) /ˈʐa.bjɛ/, (careful speech) /ˈʐa.bjɛw̃/
- (Middle Polish) IPA(key): /ˈʐa.bjɛ̃/
- Rhymes: -abjɛw̃
- Syllabification: ża‧bię
- Homophone: żabie
Noun
żabię n (diminutive żabiątko)
Declension
Declension of żabię
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | żabię | żabięta |
| genitive | żabięcia | żabiąt |
| dative | żabięciu | żabiętom |
| accusative | żabię | żabięta |
| instrumental | żabięciem | żabiętami |
| locative | żabięciu | żabiętach |
| vocative | żabię | żabięta |
Related terms
adjective
Further reading
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “żabię”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “żabię”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 683