żebractwo

Polish

Etymology

From żebrać +‎ -ctwo.

Pronunciation

  • IPA(key): /ʐɛˈbra.t͡stfɔ/
  • Rhymes: -at͡stfɔ
  • Syllabification: że‧bra‧ctwo

Noun

żebractwo n

  1. beggary

Declension

Declension of żebractwo
singular plural
nominative żebractwo żebractwa
genitive żebractwa żebractw
dative żebractwu żebractwom
accusative żebractwo żebractwa
instrumental żebractwem żebractwami
locative żebractwie żebractwach
vocative żebractwo żebractwa

Further reading

  • żebractwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • żebractwo in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.