żenować

Adapted borrowing of French gêner +‎ -ować.

• IPA^(key): /ʐɛˈnɔ.vat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: że‧no‧wać

żenować impf (perfective zażenować)

1. (transitive) to embarrass, to confound, to abash
2. (reflexive with się) to be embarrassed, to cringe
   • 2021 (first published 1870), Michał Bałucki, Błyszczące nędze‎^[1], SAGA Egmont, archived from the original on 14 September 2022, page 69:

     Nie masz się czego żenować.

     You don't have anything to be ashamed of.

   • 1991 (written before 1945), Matthias Mieses, Z rodu żydowskiego: zasłużone rodziny polskie krwi niegdyś żydowskiej‎^[2], Wema, archived from the original on 14 September 2022, page 257:

     Odniósł jak najlepsze wrażenie i wcale nie żenował się wyrazić żal, że...

     He got the best possible impression and was not embarrassed at all to express regret that...

   • 2005, Janusz Wróbel, Leszek Próchniak, Władze komunistyczne wobec Kościoła katolickiego w Łódzkiem 1945-1967‎^[3], In[stytu]t Pamięci Narodowej, archived from the original on 14 September 2022, page 21:

     ...żenował się tym traumatycznym doświadczeniem tak dalece, że poszedł na współpracę z bezpieką, byleby nie ujawniono tych – wstydliwych dlań ‐ okoliczności.

     ... he was embarrassed by this traumatic experience to such an extent that he went to work with the Communist secret police, so long as these circumstances, shameful to him, were not revealed.

• żenować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• żenować in Polish dictionaries at PWN