żmirłacz
Polish
Etymology
Blend of żmija + żarłacz, coined by Polish translator Robert Stiller as a calque of English snark.[1] First attested in 1973.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʐmir.wat͡ʂ/
- Rhymes: -irwat͡ʂ
- Syllabification: żmir‧łacz
Noun
żmirłacz m inan
Declension
Declension of żmirłacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | żmirłacz | żmirłacze |
| genitive | żmirłacza | żmirłaczy |
| dative | żmirłaczowi | żmirłaczom |
| accusative | żmirłacz | żmirłacze |
| instrumental | żmirłaczem | żmirłaczami |
| locative | żmirłaczu | żmirłaczach |
| vocative | żmirłaczu | żmirłacze |
References
Further reading
- żmirłacz in Polish dictionaries at PWN