żyrzec

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *žьrьcь.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /ʒʲir̝ɛt͡sʲ/
  • IPA(key): (15th CE) /ʒʲir̝ɛt͡sʲ/

Noun

żyrzec m animacy unattested

  1. wedding starosta, wedding host
    • 1915 [XV in.], Jan Łoś, editor, Przegląd językowych zabytków staropolskich do r. 1543[1], page 520:
      Szyrecz architriclinus
      [Żyrzec architriclinus]

Descendants

  • Polish: żerca (Slavic pagan priest)

References