żywiciel

Polish

Etymology

From żywić +‎ -ciel.

Pronunciation

  • IPA(key): /ʐɘˈvi.t͡ɕɛl/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ɕɛl
  • Syllabification: ży‧wi‧ciel

Noun

żywiciel m animal

  1. (ecology) host (an animal which harbors a parasitic organism)

Declension

Declension of żywiciel
singular plural
nominative żywiciel żywiciele
genitive żywiciela żywicieli
dative żywicielowi żywicielom
accusative żywiciela żywiciele
instrumental żywicielem żywicielami
locative żywicielu żywicielach
vocative żywicielu żywiciele

Noun

żywiciel m inan

  1. (ecology) host (a plant which harbors a parasitic organism)

Declension

Declension of żywiciel
singular plural
nominative żywiciel żywiciele
genitive żywiciela żywicieli
dative żywicielowi żywicielom
accusative żywiciel żywiciele
instrumental żywicielem żywicielami
locative żywicielu żywicielach
vocative żywicielu żywiciele

Noun

żywiciel m pers (female equivalent żywicielka)

  1. provider, breadwinner
    Synonym: chlebodawca

Declension

Declension of żywiciel
singular plural
nominative żywiciel żywiciele
genitive żywiciela żywicieli
dative żywicielowi żywicielom
accusative żywiciela żywicieli
instrumental żywicielem żywicielami
locative żywicielu żywicielach
vocative żywicielu żywiciele
adjective
nouns

Further reading

  • żywiciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • żywiciel in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.