ždral
Serbo-Croatian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *žeravь. First attested in the 16th century.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ʒdrâːl/
Noun
ždrȃl m anim (Cyrillic spelling ждра̑л)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ždrȃl | ždrȁlovi |
| genitive | ždrala | ždralova |
| dative | ždralu | ždralovima |
| accusative | ždrala | ždralove |
| vocative | ždrale | ždralovi |
| locative | ždralu | ždralovima |
| instrumental | ždralom | ždralovima |
References
- ^ Matasović, Ranko (2021) “ždral”, in Dubravka Ivšić Majić, Tijmen Pronk, editors, Etimološki rječnik hrvatskoga jezika [Etymological dictionary of the Croatian language] (in Serbo-Croatian), volumes II: O—Ž, Zagreb: Institut za hrvatski jezik i jezikoslovlje, page 615
Further reading
- “ždral”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025