žurkulēns
Latvian
Etymology
From žurka (“rat”) + -ēns, with an intrusive element -ul-.
Noun
žurkulēns m (1st declension)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | žurkulēns | žurkulēni |
| genitive | žurkulēna | žurkulēnu |
| dative | žurkulēnam | žurkulēniem |
| accusative | žurkulēnu | žurkulēnus |
| instrumental | žurkulēnu | žurkulēniem |
| locative | žurkulēnā | žurkulēnos |
| vocative | žurkulēn | žurkulēni |