ǫðlingr
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *aþulingaz. Cognate with Old English æþeling.
Noun
ǫðlingr m
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | ǫðlingr | ǫðlingrinn | ǫðlingar | ǫðlingarnir |
| accusative | ǫðling | ǫðlinginn | ǫðlinga | ǫðlingana |
| dative | ǫðlingi | ǫðlinginum | ǫðlingum | ǫðlingunum |
| genitive | ǫðlings | ǫðlingsins | ǫðlinga | ǫðlinganna |