ǫrleikr
Old Norse
Etymology
Noun
ǫrleikr m
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | ǫrleikr | ǫrleikrinn | ǫrleikar | ǫrleikarnir |
| accusative | ǫrleik | ǫrleikinn | ǫrleika | ǫrleikana |
| dative | ǫrleiki | ǫrleikinum | ǫrleikum | ǫrleikunum |
| genitive | ǫrleiks | ǫrleiksins | ǫrleika | ǫrleikanna |
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “örleikr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 530; also available at the Internet Archive