ǫxl
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *ahslō.
Noun
ǫxl f (genitive axlar, plural axlir)
Declension
| feminine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | ǫxl | ǫxlin | axlir | axlirnar |
| accusative | ǫxl | ǫxlina | axlir | axlirnar |
| dative | ǫxl | ǫxlinni | ǫxlum | ǫxlunum |
| genitive | axlar | axlarinnar | axla | axlanna |
Descendants
- Icelandic: öxl
- Faroese: øksl
- Norwegian Nynorsk: aksel, aksl, oksl
- Norwegian Bokmål: aksel
- Elfdalian: aksul
- Old Swedish: axl
- Old Danish: axæl
- Danish: aksel
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “öxl”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 531; also available at the Internet Archive