șpur

See also: spur, Spur, and špur

Romanian

Alternative forms

  • spur, spuriu, șpuriu

Etymology

Inherited from Latin spurius.

Noun

șpur m (plural șpuri)

  1. (regional, archaic, Maramureș) illegitimate child; bastard

Declension

Declension of șpur
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative șpur șpurul șpuri șpurii
genitive-dative șpur șpurului șpuri șpurilor
vocative șpurule șpurilor