ștafetă
Romanian
Etymology
Borrowed from Italian staffetta.
Noun
ștafetă f (plural ștafete)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | ștafetă | ștafeta | ștafete | ștafetele | |
| genitive-dative | ștafete | ștafetei | ștafete | ștafetelor | |
| vocative | ștafetă, ștafeto | ștafetelor | |||