țâșnitură
Romanian
Etymology
Noun
țâșnitură f (plural țâșnituri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | țâșnitură | țâșnitura | țâșnituri | țâșniturile | |
| genitive-dative | țâșnituri | țâșniturii | țâșnituri | țâșniturilor | |
| vocative | țâșnitură, țâșnituro | țâșniturilor | |||