țambalagiu
Romanian
Etymology
From țambal + -agiu.
Noun
țambalagiu m (plural țambalagii)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | țambalagiu | țambalagiuul | țambalagii | țambalagiii | |
| genitive-dative | țambalagiu | țambalagiuului | țambalagii | țambalagiilor | |
| vocative | țambalagiuule | țambalagiilor | |||