Azerbaijani
Etymology
From Arabic أَمْر (ʔamr).
Pronunciation
Noun
əmr (definite accusative əmri, plural əmrlər)
- order, command
- Synonym: buyruq
- əmr vermək ― to give orders
- (grammar, in izafet II compounds) imperative
- əmr şəkli ― imperative mode
Declension
Declension of əmr
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
| əmr | əmrlər |
| definite accusative
| əmri | əmrləri |
| dative
| əmrə | əmrlərə |
| locative
| əmrdə | əmrlərdə |
| ablative
| əmrdən | əmrlərdən |
| definite genitive
| əmrin | əmrlərin |
Possessive forms of əmr
|
|
nominative
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
əmrim
|
əmrlərim
|
| sənin (“your”)
|
əmrin
|
əmrlərin
|
| onun (“his/her/its”)
|
əmri
|
əmrləri
|
| bizim (“our”)
|
əmrimiz
|
əmrlərimiz
|
| sizin (“your”)
|
əmriniz
|
əmrləriniz
|
| onların (“their”)
|
əmri or əmrləri
|
əmrləri
|
|
|
|
|
accusative
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
əmrimi
|
əmrlərimi
|
| sənin (“your”)
|
əmrini
|
əmrlərini
|
| onun (“his/her/its”)
|
əmrini
|
əmrlərini
|
| bizim (“our”)
|
əmrimizi
|
əmrlərimizi
|
| sizin (“your”)
|
əmrinizi
|
əmrlərinizi
|
| onların (“their”)
|
əmrini or əmrlərini
|
əmrlərini
|
|
|
|
|
dative
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
əmrimə
|
əmrlərimə
|
| sənin (“your”)
|
əmrinə
|
əmrlərinə
|
| onun (“his/her/its”)
|
əmrinə
|
əmrlərinə
|
| bizim (“our”)
|
əmrimizə
|
əmrlərimizə
|
| sizin (“your”)
|
əmrinizə
|
əmrlərinizə
|
| onların (“their”)
|
əmrinə or əmrlərinə
|
əmrlərinə
|
|
|
|
|
locative
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
əmrimdə
|
əmrlərimdə
|
| sənin (“your”)
|
əmrində
|
əmrlərində
|
| onun (“his/her/its”)
|
əmrində
|
əmrlərində
|
| bizim (“our”)
|
əmrimizdə
|
əmrlərimizdə
|
| sizin (“your”)
|
əmrinizdə
|
əmrlərinizdə
|
| onların (“their”)
|
əmrində or əmrlərində
|
əmrlərində
|
|
|
|
|
ablative
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
əmrimdən
|
əmrlərimdən
|
| sənin (“your”)
|
əmrindən
|
əmrlərindən
|
| onun (“his/her/its”)
|
əmrindən
|
əmrlərindən
|
| bizim (“our”)
|
əmrimizdən
|
əmrlərimizdən
|
| sizin (“your”)
|
əmrinizdən
|
əmrlərinizdən
|
| onların (“their”)
|
əmrindən or əmrlərindən
|
əmrlərindən
|
|
|
|
|
genitive
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
əmrimin
|
əmrlərimin
|
| sənin (“your”)
|
əmrinin
|
əmrlərinin
|
| onun (“his/her/its”)
|
əmrinin
|
əmrlərinin
|
| bizim (“our”)
|
əmrimizin
|
əmrlərimizin
|
| sizin (“your”)
|
əmrinizin
|
əmrlərinizin
|
| onların (“their”)
|
əmrinin or əmrlərinin
|
əmrlərinin
|
Further reading