Βρεττανέ

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /bret.ta.né/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bret.taˈne/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /βret.taˈne/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vret.taˈne/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vre.taˈne/

Noun

Βρεττᾰνέ • (Brettăné) m

vocative singular of Βρεττᾰνός (Brettănós)

Greek

Noun

Βρεττανέ • (Vrettané) m

vocative singular of Βρεττανός (Vrettanós)
obsolete spelling of Βρετανέ (Vretané)