Διοκλητιανός

Ancient Greek

Etymology

Borrowed from Latin Dioclētiānus, Latinized form of Ancient Greek Διοκλῆς (Dioklês).

Pronunciation

 

Proper noun

Δῐοκλητῐᾱνός • (Dĭoklētĭānósm (genitive Δῐοκλητῐᾱνοῦ); second declension

  1. Diocletian (Roman emperor)

Inflection

Derived terms

Descendants

  • Greek: Διοκλητιανός (Dioklitianós).

References