Ζεφύριον
Ancient Greek
Etymology
From Ζέφυρος (Zéphuros, “Zephyrus”) + -ιον (-ion, diminutive suffix).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /zde.pʰý.ri.on/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /zeˈpʰy.ri.on/
- (4th CE Koine) IPA(key): /zeˈɸy.ri.on/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /zeˈfy.ri.on/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /zeˈfi.ri.on/
Proper noun
Ζεφῠ́ρῐον • (Zephŭ́rĭon) n (genitive Ζεφῠρῐ́ου); second declension
Inflection
| Case / # | Singular | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ Ζεφῠ́ρῐον tò Zephŭ́rĭon | ||||||||||||
| Genitive | τοῦ Ζεφῠρῐ́ου toû Zephŭrĭ́ou | ||||||||||||
| Dative | τῷ Ζεφῠρῐ́ῳ tōî Zephŭrĭ́ōi | ||||||||||||
| Accusative | τὸ Ζεφῠ́ρῐον tò Zephŭ́rĭon | ||||||||||||
| Vocative | Ζεφῠ́ρῐον Zephŭ́rĭon | ||||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Descendants
- → Latin: Zephyrium