Θεστιάς
Ancient Greek
Etymology
From Θέστῐος (Théstĭos) + -ᾰ́ς (-ắs).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /tʰes.ti.ás/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /tʰes.tiˈas/
- (4th CE Koine) IPA(key): /θes.tiˈas/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /θes.tiˈas/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /θes.tiˈas/
Proper noun
Θεστῐᾰ́ς • (Thestĭắs) f (genitive Θεστῐᾰ́δος); third declension
- a daughter of Thestius; a Thestiad
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ Θεστῐᾰ́ς hē Thestĭắs |
τὼ Θεστῐᾰ́δε tṑ Thestĭắde |
αἱ Θεστῐᾰ́δες hai Thestĭắdes | ||||||||||
| Genitive | τῆς Θεστῐᾰ́δος tês Thestĭắdos |
τοῖν Θεστῐᾰ́δοιν toîn Thestĭắdoin |
τῶν Θεστῐᾰ́δων tôn Thestĭắdōn | ||||||||||
| Dative | τῇ Θεστῐᾰ́δῐ tēî Thestĭắdĭ |
τοῖν Θεστῐᾰ́δοιν toîn Thestĭắdoin |
ταῖς Θεστῐᾰ́σῐ / Θεστῐᾰ́σῐν taîs Thestĭắsĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν Θεστῐᾰ́δᾰ tḕn Thestĭắdă |
τὼ Θεστῐᾰ́δε tṑ Thestĭắde |
τᾱ̀ς Θεστῐᾰ́δᾰς tā̀s Thestĭắdăs | ||||||||||
| Vocative | Θεστῐᾰ́ς Thestĭắs |
Θεστῐᾰ́δε Thestĭắde |
Θεστῐᾰ́δες Thestĭắdes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Descendants
- Greek:
- Θεστιάς (Thestiás)
- Θεστιάδα (Thestiáda)
- Latin: Thestias