Κιμμέριος

Ancient Greek

Etymology

From Κιμμέριοι (Kimmérioi, “Cimmerians”) +‎ -ιος (-ios, adjective suffix).

Pronunciation

 

Noun

Κιμμέριος • (Kimmérios) m (genitive Κιμμερίου); second declension

  1. a Cimmerian

Inflection

Second declension of ὁ Κιμμέριος; τοῦ Κιμμερίου (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ Κιμμέριος
ho Kimmérios 		τὼ Κιμμερίω
tṑ Kimmeríō 		οἱ Κιμμέριοι
hoi Kimmérioi
Genitive τοῦ Κιμμερίου
toû Kimmeríou 		τοῖν Κιμμερίοιν
toîn Kimmeríoin 		τῶν Κιμμερίων
tôn Kimmeríōn
Dative τῷ Κιμμερίῳ
tōî Kimmeríōi 		τοῖν Κιμμερίοιν
toîn Kimmeríoin 		τοῖς Κιμμερίοις
toîs Kimmeríois
Accusative τὸν Κιμμέριον
tòn Kimmérion 		τὼ Κιμμερίω
tṑ Kimmeríō 		τοὺς Κιμμερίους
toùs Kimmeríous
Vocative Κιμμέριε
Kimmérie 		Κιμμερίω
Kimmeríō 		Κιμμέριοι
Kimmérioi
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

Descendants

  • Greek: Κιμμέριος (Kimmérios)

References


Further reading

  • Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,006
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.