Λαέρταο

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /laː.ér.taː.o/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /laˈer.ta.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /laˈer.ta.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /laˈer.ta.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /laˈer.ta.o/

Proper noun

Λᾱέρτᾱο • (Lāértāo)

(Epic) genitive singular of Λᾱέρτης (Lāértēs)