Λαέρτεω

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /laː.ér.te.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /laˈer.te.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /laˈer.te.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /laˈer.te.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /laˈer.te.o/

Proper noun

Λᾱέρτεω • (Lāérteō)

genitive singular of Λᾱέρτης (Lāértēs)